W podróż z językiem cz.1 – język hiszpański

Wiele osób wybierając się w podróż większą, czy mniejszą, ignoruje bardzo ważny czynnik zwiedzania – język. Podejście do tematu jest powszechne. Często można spotkać turystów, którzy porozumiewają się w języku angielskim. Jednak czy nie doszliśmy już do etapu, kiedy sam język angielski to za mało? Jego podstawy są znane niemalże każdemu, nawet tej osobie, która nie wysiliła się, aby sięgnąć po książkę czy kurs w Internecie. Dlaczego? Otóż język angielski jest wszechobecny w reklamach czy etykietach. Spotykamy je przecież na co dzień. Niedawno nawet Allegro emitowało reklamę, w której  starszy mężczyzna uczył się język angielskiego przed Bożym Narodzeniem, aby móc porozmawiać ze swoim wnukiem urodzonym w Wielkiej Brytanii. 

Wartościowanie podróży ma duży wpływ na sam jej sens. Ludzie podróżują po to, aby gdzieś być. Później móc o tym mówić znajomym i chwalić się na lewo, i prawo. Oczywiście to również jest przyjemny aspekt wojaży. Podróże to duże pieniądze, z dużymi kwotami idzie zawsze wykształcenie, które jest od zawsze w cenie. Celem nie jest nakłonić czytelników do kursów językowych niemalże w cenie równej lub przewyższającej cenę samej wycieczki. Ucieczkę w zupełnie inne miejsce powinno się traktować, jako dodatkową motywację, aby właśnie sięgnąć po ten tani samouczek, czy poszperać w Internecie i znaleźć chociaż darmowy kurs na YouTube.

W dzisiejszym wpisie uwaga skupia się na język hiszpański. Czy warto się go uczyć? Czy jednak lepiej o nim zapomnieć? Wszystkiego dowiecie się czytając dalej! Dla wielu może okazać się niemałym zaskoczeniem. Otóż nie jest on potrzebny tylko i wyłącznie w porozumiewaniu się z rodowitymi Hiszpanami. Język hiszpański jest używany szczególnie w Ameryce Północnej, Południowej oraz Łacińskiej.

Źródło: Opracowanie własne

Kolejnym zaskoczeniem jest również łatwość języka w przypadku gramatyki oraz słownictwa. Wymowa nie sprawia większego problemu, kiedy osoba przestawi się na hiszpańską muzykę, kino oraz materiały internetowe takie, jak artykuły czy materiały na YouTube. Wówczas bardzo szybko można się nauczyć charakterystycznego akcentu i sposobu wymowy. Gramatyka jest podobna do języka polskiego. Nie napotkamy problemów pokroju niemieckiego, w przypadku których trzeba uczyć się liczby mnogiej oraz rodzajników na pamięć. W języku hiszpańskim liczbę mnogą tworzy się tak samo jak w angielskim, czyli dodając literkę „s” na końcu wyrazu (np. el casa – los casas, dom – domy) Co z rodzajami? Mamy tylko dwa rodzaje: męski i żeński. Zasada w odróżnieniu jest równie intuicyjna i łatwa w zapamiętaniu. Wszystkie wyrazy w języku hiszpańskim, które są zakończone literką „a” są rodzaju żeńskiego (oczywiście istnieją znikome wyjątki). Pozostałe są oczywiście męskie. Sama nauka słownictwa nie jest uciążliwa. Wiele słów powtarza się z języka angielskiego, sporo jest również tych, które występują w języku polskim (np. biblioteka).

Dla Polaka nie będzie stanowił problemu podmiot, który dla Anglików czy Niemców może być na początku kłopotliwy. Nie ma potrzeby, aby – tak jak w języku angielskim lub niemieckim – zdanie rozpoczynało się od „I, You, He, She…” lub „Ich, Du, Er, Sie…”. W Hiszpańskim jest, jak w Polsce, można używać podmiotu, ale nie ma takiej potrzeby, ponieważ wskazuje na niego odmiana orzeczenia, jak na przykładzie poniżej.

Yo soy Jose. = Soy Jose.

Ja jestem Jose. = Jestem Jose.

Źródło: Opracowanie własne

Jednak kiedy już pojedziecie do Hiszpanii, spotkacie na pewno „gapowiczów”, którzy przy drogach będą trzymać kartoniki z dwoma napisami: „Espana” oraz „Castello”. Jedno i drugie oznacza to samo, czyli właśnie Hiszpanię. Język hiszpański nazywany jest katalońskim.

Źródło obrazka wyróżniającego: gettzyphoto / Pixabay